KHMER SHOPING

Sunday, October 18, 2015

Adonis Golden Ratio System

Author: Unknown | 11:21 PM | No Comments |

More information please click here:
Will this program make me look like a bodybuilder?
AGR is designed for men who have the goal of both burning fat and building muscle for a natural strong fit look. It's the look of a lean fitness model with a beach ready body vs a bulky heavy bodybuilder.
How Does It Work?
AGR utilizes unique diet and exercise strategies designed to help optimize the male metabolism, facilitate healthy weight loss and preserve lean muscle mass. AGR customizes these unique diet and exercise strategies to the man as an individual based on his current lifestyle, goals, measurements, personal food preferences, his training history and exercise capabilities in order to help maximize results. Custom nutritional software, meal plans and instructional training videos are all included as part of a distinct four phase plan AGR uses to help men lose weight and get into tip-top shape which can learn about in detail here.
Can I do this program if I've never worked out before?
Yes the AGR program can accommodate all fitness levels from a total beginner up to the most advanced person. The system is based on customization so it's designed to give you a program recommendation based on your current fitness level whatever it may be.
How long before I see results?
Individual results may vary.
If I have specific food restrictions, can I still use this program?
Yes the nutrition guidelines accommodate all food preferences including vegetarians, gluten, nuts, dairy and other specific food sensitivities. There is built in flexibility and customization for this exact reason.
How long will this offer be available?
Our best advice is to take advantage of this limited time offer now so that you get our guaranteed lowest rate and so that you don't lose access to our very special limited time bonus of Immersion which is an interactive community designed to improve your overall experience and results with the program.
What if it doesn't work for me?
If you're not 100% happy with the program for any reason whatsoever send us an email within 60 days of your purchase and you'll receive a 100% refund no questions asked.
How do I know it's safe to use my credit card online?
Credit card security is extremely important to us. That's why we've partnered up with Clickbank to handle all of your billing using their secure socket layer, 128 bit encryption. Frankly, your credit card data is safer making an online purchase through our secure site than it is using it to pay for gas or buy food at a restaurant. So feel comfortable knowing your transaction is 100% completely protected from fraud.

តើពិតជាមានរូបសត្វប្រើសនៅអង្គរវត្ដមែនដែរទេ?

Author: Unknown | 6:22 AM | No Comments |

ចម្លាក់នៅជញ្ជាំងថែវនៃប្រាសាទអង្គរវត្ដ
ដើម្បីជ្រាបច្បាស់ថាមានឬមិនមាននោះ គឺមានតែយើងទាំងអស់គ្នាទៅទស្សនាទីនោះដោយផ្ទាល់ហើយទើបដឹង សូម្បីតែខ្ញុំជាអ្នកសរសេរប្លុកនេះក៏មិនទាន់បានដឹងផង។ តែក៏សប្បាយចិត្តបន្តិចដែរដែលបានដឹងថានៅទីនោះមានរូបបែបនេះ ហើយក៏អរគុណដែលពួកគាត់បានថតមកចែករំលែកគ្នាបែបនេះ។
អ្នកថត៖ លោក កាន់ ចាន់ដារ៉ា

ប្រភពៈhttps://phumisrukkhmer.wordpress.com/

តើលោកBRAHAM LINCOLN ពិតជាមានជីវិតជូចត់បែបនេះមែនឬ?

Author: Unknown | 6:10 AM | No Comments |

អាប្រាហាម លីនខូល (Abraham Lincoln) ជាព្រឹទ្ធបុរសម្នាក់ក្នុងចំណោមព្រឹទ្ធបុរសល្បីល្បាញនៅលើពិភពលោក ។ លោកត្រូវបានគេជ្រើសតាំងឡើងធ្វើជាប្រធានាធិបតីប្រទេសអាមេរិកនៅ ឆ្នាំ១៨៦០, លោកជាសមាជិកគណបក្សសាធារណរដ្ឋ ដែលបានដឹកនាំប្រទេសធ្លាក់ចូលក្នុងសង្គ្រាមក្នុងស្រុករហូតដល់៤ ឆ្នាំ ។

ក្នុងរយៈពេលនោះគេមើលឃើញថា ប្រទេសជាតិហាក់ដូចជាគ្មានមេដឹកនាំ ឬគ្មានបទពិសោធន៍ដឹកនាំ ប៉ុន្តែដោយសារលក្ខណៈនិស្ស័យផ្ទាល់ខ្លួនញ៉ាំងឱ្យលោកប្រធានាធិបតីមាន ការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ និងបន្ទាប់ពីសង្គ្រាមបានបញ្ចប់ទៅ លោកក៏ត្រូវគេចាត់ទុកថា ជាមហាបុរសម្នាក់នៃប្រវត្តិសាស្ត្រសហរដ្ឋ ដូចលោកជក វ៉ាស៊ីងតោនដែរ ។ លោកបានតស៊ូយ៉ាងខ្លាំងក្លាដើម្បីរំដោះពួកទាសករស្បែកខ្មៅ និងណែនាំមនុស្សឱ្យចេះស្គាល់ពីសិទ្ធិសេរីភាពខ្លួនឯង ប៉ុន្តែសេចក្តីស្លាប់បាននាំរូបលោកទៅទាំងការងារមិនទាន់បានចប់ ស្រេចបាច់...។

ជីវិតយុវវ័យ
អាប្រាហាម លីនខូល កើតនៅថៃ្ង១២ កុម្ភៈ ឆ្នាំ១៨០៩ ក្នុងខ្ទមស្លឹកមួយក្បែរក្រុងហាដិន នៃរដ្ឋកេនថាក់គី (Kentucky) លោកមានបងស្រីម្នាក់ឈ្មោះសារ៉ា និងមានមាតាបិតាជាមនុស្សខ្វះការសិក្សា ។
        នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ១៨១៦ គ្រួសារទាំងមូលរបស់លោក ត្រូវបានផ្លាស់ទីលំនៅទៅរស់នៅតំបន់មួយនៃភាគនិរតីនៃអ៊ិនយ៉ាណា (Indiana) ដែលត្រូវប្រឈមនឹងការខ្វះខាតផ្ទះសម្បែង និងរងារខ្លាំង ប៉ុន្តែ លីនខូលក៏មាន សេចក្តីសុខនឹងជីវិតហាត់បាញ់សត្វ និងដេកយប់ស្តាប់សំឡេងគំរាមនៃសត្វសិង្ហពេលយប់ជ្រៅ ។ អាយុបាន ៨ឆ្នាំ គេក៏បានជួយធ្វើការឪពុកក្នុងរបរដាំដំណាំ គាត់ពូកែក្នុងការប្រើពូថៅ ប៉ុន្តែមិននិយមសម្លាប់សត្វ ឬ ស្ទូចត្រីទេ ។

        ជីវិតដ៏សោកសៅបំផុតនៅពេលដែលលោកមានអាយុបាន៩ឆ្នាំ មាតាលោកក៏បានចែកឋានទៅ តមកបិតាក៏បានរៀបការនឹងស្ត្រីមេម៉ាយកូន៣ ដែលបានចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាលោក រហូតបានក្លាយជាប្រធានាធិបតី ។
         ការរៀនសូត្រនៅសាលាបានតិចតួចណាស់ ប៉ុន្តែគាត់ជាមនុស្សមានបទពិសោធន៍ច្រើន រហូតធ្វើឱ្យ គាត់បានរៀនចេះដឹងជាងការអាន សរសេរ ប៉ុន្តែអាស្រ័យដោយការព្យាយាម ថ្វីត្បិតមិនបានចូលសាលាមែន តែលោកឧស្សាហ៍ខ្ចីសៀវភៅផ្សេងៗមកអានរហូតក្លាយជាអ្នកពូកែខាង អក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេស ។

        នៅឆ្នាំ១៨៣០ បិតាបានផ្លាស់ទីលំនៅ ទៅរស់នៅក្នុងរដ្ឋអ៊ីលីណយ (Illinois) និងចង់ផ្លាស់ទៅទៀត ប៉ុន្តែ លីនខូល ដែលកាលណោះមានអាយុ២២ឆ្នាំ កម្ពស់១,៩៣ម៉ែត្រ មិនព្រមទៅតាម រួចក៏ចាប់ផ្តើមជីវិតដោយខ្លួនឯង ។
    ដោយលោកជាមនុស្សមានទំនាក់ទំនងល្អ មានសេចក្តីស្មោះត្រង់ រួមទាំងពូកែនិទានរឿងផងនោះ ធ្វើឱ្យសង្គមនយោបាយទទួលស្គាល់លោក ទីបំផុតគាត់ក៏បានចុះឈ្មោះ ធ្វើជាសមាជិកសភានីតិបញ្ញត្តិរបស់រដ្ឋ ។ ប៉ុន្តែអាស្រ័យដោយលោករវល់ទៅធ្វើសង្គ្រាមជាមួយពួកឥណ្ឌា ស្បែកក្រហម ធ្វើឱ្យគ្មានពេលគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ឃោសនារកសន្លឹកឆ្នោត ដូច្នេះលោកក៏ត្រូវចាញ់ជាលើកដំបូង ។ ឆ្នាំ១៨៣៤ បានចុះឈ្មោះជាថ្មីម្តងទៀត ហើយត្រូវបានគេជ្រើសតាំងនៅពេលអាយុបាន២៤ឆ្នាំ និងបានកាន់តំណែង៣ដងជាប់គ្នា ។

        គាត់បានចាប់ផ្តើមរៀនច្បាប់នៅឆ្នាំ១៨៣៤ ដោយការខ្ចីសៀវភៅមកសិក្សាខ្លួនឯងនៅពេលទំនេរ រហូតបានប្រឡងជាប់នៅក្នុងរយៈពេល២ឆ្នាំមក ហើយបានក្លាយជាមេធាវី ។ នៅដើមឆ្នាំ១៨៣៧ លោកមានតួនាទីកាន់តែសំខាន់ឡើង រហូតត្រូវបានជ្រើសតាំងធ្វើជាអភិបាលរដ្ឋ ។
    ក្នុងរយៈ២៤ឆ្នាំតមក ជីវិតរបស់លោកមិនបានក្លាយជាអ្នកមានធំដុំអ្វីទេ ប៉ុន្តែក៏មានជីវិតរស់នៅសប្បាយដែរ ។ គេចាត់ទុកលោកជាអ្នកច្បាប់ដ៏ល្អម្នាក់ ។

            ជីវិតជាស្វាមី
         លីនខូល បានរៀបការនៅឆ្នាំ១៨៤២ ជាមួយនាងម៉ារីថូត ដែលចេញពីត្រកូលដើមនៃអ្នកស្រុកកេនថាក់គីដូចគ្នា នាងជាមនុស្សឈ្លាសវៃរីករាយ ។ ទោះបីគេមានជីវិតក្រលំបាក ប៉ុន្តែគូស្នេហ៍របស់គេមាន សេចក្តីសុខជារហូតចាត់ទុកថា ជាស្រីគ្រប់លក្ខណ៍ចេះថ្នាក់ថ្នមប្តី ។ លីនខូល ទិញបានផ្ទះមួយខ្នងនៅរដ្ឋអ៊ីលីណយ នៅឆ្នាំ១៨៤៤ និងរស់នៅទីនេះរហូត ដល់ផ្លាស់ទីលំនៅទៅរស់នៅសេតវិមានក្រុងវ៉ាស៊ីងតោននាឆ្នាំ ១៨៦១ ។

        គ្រួសារលីនខូល មានកូនប្រុស៤នាក់ កូនគាត់ម្នាក់មានឈ្មោះរ៉ូប៊ើត ធ្លាប់ធ្វើជាទីប្រឹក្សារបស់ប្រធានាធិបតីអាមេរិករហូតដល់២នាក់ ។ គ្រួសារលោកជាមនុស្សអភ័ព្វណាស់ កូនប្រុសលោកម្នាក់ឈ្មោះអេវើត ស្លាប់ពេលអាយុ៤ឆ្នាំ កូនប្រុសឈ្មោះវីលៀម ស្លាប់នៅសេតវិមាន ពេលអាយុបាន១១ឆ្នាំ និងកូនប្រុសម្នាក់ទៀតស្លាប់នៅឆ្នាំ១៨៧១ ពេលអាយុបាន១៨ឆ្នាំ ។ លីនខូល ជាឪពុកដ៏ល្អនិងស្រឡាញ់ហួងហែងកូនណាស់ ប៉ុន្តែព្រោះតែតួនាទី និងការងារច្បាប់ ធ្វើឱ្យលោកត្រូវធ្វើដំណើរជារឿយៗ ទុកចោលឱ្យអ្នកនាងម៉ារី មើល ថែទាំអប់រំកូនដោយខ្លួនឯង ។

            ការងារនយោបាយ
         ក្នុងឋានៈជាអ្នកច្បាប់ ជាសមាជិកគណបក្ស លោកចាប់អារម្មណ៍បំផុតទៅលើការងារគមនាគមន៍ លោកមានគំនិតជួសជុលបង្កើតផ្លូវថ្នល់នានា លុះឆ្នាំ១៨៤៦ លោកត្រូវបានជ្រើសធ្វើជាអ្នកតំណាងគណបក្ស ។ បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមជាមួយម៉ិកស៊ិកូជិតបានបញ្ចប់នៅឆ្នាំ១៨៤៧ លីនខូលក៏បានចូលមកទទួលមុខតំណែងដដែល ។ លីនខូលក៏ចាប់ផ្តើមវាយប្រហារទៅលើនយោបាយខាងការចម្បាំង និងសង្គ្រាមរបស់ប្រធានាធិបតីអាមេរិក ទី១១ ជេម ហ្វ្លក (James K. Flock) និងស្នើបញ្ឈប់ការមានទាសករនៅក្នុងរដ្ឋកូឡុំប៊ី ប៉ុន្តែក្នុងរយៈពេល ២ឆ្នាំ នៃតំណែងជាអ្នកតំណាងគណបក្សលោកធ្វើមិនបានសម្រេចឡើយ ។ បន្ទាប់ពីបានជួយឃោសនារកសំឡេងឆ្នោតឱ្យប្រធានាធិបតីអាមេរិកឈ្មោះ Jachary Taylor មក គាត់ត្រូវបានគេស្នើឱ្យឡើងជាអភិបាលរដ្ឋ Oregon ប៉ុន្តែលោកបានបដិសេធរួចបន្តមុខរបរជាអ្នកច្បាប់បន្តទៅទៀត ។

         ៥ឆ្នាំក្រោយមកគឺនៅឆ្នាំ១៨៥៤ អាស្រ័យដោយមានចំណុចបែកបាក់ លីនខូល ក៏បានចូលមកប្រឡូក ការងារនយោបាយយ៉ាងពេញទំហឹង ។ នៅឆ្នាំ១៨៥៨ ជារយៈ ពេលដែលលោកចាប់ផ្តើមមានតួនាទីដ៏សំខាន់ ឡើងក្នុងការងារនយោបាយ លោកបានប្រឆាំងដាច់ខាតនូវអំពើជិះជាន់និងការមានទាសករ ។ ទៅណាមកណា លោកតែងបាននិយាយនិងទិតៀនចំពោះមនុស្សជំពូកនេះ មានគ្រាមួយនោះលោកបានថ្លែងចំពោះប្រជាជន អាមេរិកថា “ការមានទាសករនិងឈ្នួលលើទាសករ គឺកើតចេញអំពីសភាវគតិរបស់មនុស្ស ដែលមើលឃើញ តែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនយ៉ាងឃោរឃៅ ជាអំពើរារាំងដល់សិទ្ធិសេរីភាពរបស់មនុស្សទាំងពួងលើពិភពលោក” ។

     គាត់ព្យាយាមតាំងខ្លួនជាអ្នកតំណាងឱ្យជនជាតិនិក្រូ ដែលភាគច្រើនធ្លាក់ខ្លួនជាទាសករ ប៉ុន្តែជោគជតារបស់គាត់នៅតែអាប់អួរដដែល ព្រោះគាត់ត្រូវចាញ់គូប្រកួតជាច្រើនលើកច្រើនសារ ទាំងការងារនយោបាយនិងជំនួញ អ៊ីចឹងហើយទើបប្រវត្តិសាស្ត្របានចារឹកទុកថា “លីនខូលជាជននយោបាយ ដែលមានជោគវាសនាអាក្រក់បំផុត ក្នុងបណ្តាអ្នកនយោបាយសម័យនោះ មិនថាគេធ្វើការងារ ឬជំនួញទាំងអស់ជួបតែបរាជ័យ” ។

        ក្នុងឆ្នាំ១៨៦០ ចុងសម័យអាណត្តិប្រធានាធិបតីទី១៥ James Bookanand លោកត្រូវបានគេដាក់ ឈ្មោះចូលប្រកួតប្រជែងមុខតំណែងប្រធានាធិបតីរបស់គណបក្សសាធារណរដ្ឋ ចៃដន្យអ្វីក៏ជួបនឹងគូប្រជែងចាស់ ដែលគាត់ធ្លាប់ចាញ់ គឺមកពីគណបក្សប្រជាធិបតេយ្យ ។ តែលើកនេះលោកទទួលបានជ័យជម្នះ ។ លោកក៏បានក្លាយជាប្រធានាធិបតីទី១៦ បន្តពីលោក James Bookanand ខណៈជាមួយគ្នានោះស្ថានការណ៍ក្នុងស្រុកកំពុងប្រេះឆាៈ រដ្ឋភាគខាងត្បូងមិនព្រមទទួលស្គាល់ប្រធានាធិបតីរបស់គណបក្សសាធារណរដ្ឋ ព្រោះលីនខូលធ្លាប់បាននិយាយថា ប្រសិនបើលោកជាប់ឆ្នោតលោកមិនអនុញ្ញាតឱ្យមានរបបទាសករទៀតឡើយ ។

         ខណៈជាមួយគ្នានេះ គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យ ដែលគាំទ្រដោយរដ្ឋភាគខាងត្បូង ដែលមានគម្រោងការទុកជាមុនហើយថា ប្រសិនបើលីនខូលឡើងធ្វើជាប្រធានាធិបតីរដ្ឋ South Carolina នឹងផ្តាច់ចេញពីសហរដ្ឋ ហើយរដ្ឋនេះកំពុងរង់ចាំឱកាសរួបរួមគ្នានៅភាគខាងត្បូងជាសហរដ្ឋមួយ ជាយូរមកហើយ ។ ពេលចេញលទ្ធផលដឹងពិតប្រាកដ សភារដ្ឋ South Carolina ក៏បានប្រជុំនិងប្រកាសភ្លាមថា “រដ្ឋSouth Carolina និងរដ្ឋផ្សេងៗទៀត នឹងផ្តាច់ខ្លួនចេញពីសហរដ្ឋអាមេរិកហើយ” ។ នៅថៃ្ងទី៨ខែកុម្ភៈឆ្នាំ១៨៦១ រដ្ឋភាគខាងត្បូងទាំងអស់ ក៏បានបង្កើតឡើងដោយមានរដ្ឋចំនួន៨ជាសមាជិក និងមានប្រធានាធិបតីរួមមួយ ។

    ថៃ្ងទី៤ខែមីនាឆ្នាំ១៨៦១ ជាថៃ្ងដែលអាប្រាហ៊ីម លីនខូល ធ្វើពិធីទទួលតំណែងប្រធានាធិបតីទី១៦ នៃសហរដ្ឋ។ក្នុងសុន្ទរកថា ថ្លែងក្នុងឱកាសទទួលតំណែងនោះ លោកមិនព្រមទទួលស្គាល់ការបំបែកខ្លួនរបស់រដ្ឋទាំងនោះឡើយ ដោយចាត់ថាមិនស្របច្បាប់ ។

    ថៃ្ងទី២ មេសា ឆ្នាំ១៨៦១ ស្នូរកាំភ្លើងធំគ្រាប់ដំបូង ចេញពីរដ្ឋាភិបាលភាគខាងជើង ចាប់ផ្តើមផ្លោងដាក់ទីក្រុងកំពង់ផែនៃរដ្ឋ South Carolina សំឡេងកាំភ្លើងផ្ទុះឡើងគ្រប់ជ្រុងទាំងអស់នៃទីក្រុង ។ យុវជន ទីក្រុងទាំងឡាយបានក្រោកឡើងកាន់អាវុធគ្រប់គ្នា កាលនោះរដ្ឋភាគខាងត្បូងដែលរួមគ្នា៨រដ្ឋនោះ គ្មាន នរណានឹកស្មានថា ធ្លាក់ចូលសភាពការណ៍បែបនេះឡើយ ពួកភាគខាងត្បូងមានកម្លាំងប្រមាណ៨០០.០០០ នាក់ ប៉ុន្តែពួករដ្ឋាភិបាលខាងជើងមានចំនួនច្រើនជាង ២-៣ដង នៃចំនួននោះ ជាពិសេសមានការចូលរួមរបស់ ពួកនិក្រូ ហើយតមកលោកអាប្រាហ៊ីម លីនខូល បានប្រកាសឱ្យពួកគេមានសេរីភាពនៅថៃ្ងទី១ ខែមករា ឆ្នាំ១៨៦៣ ។

         រហូតដល់ថៃ្ងទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៨៦១ ភាគីរដ្ឋភាគខាងត្បូងមានកម្លាំងបន្ថែមចំនួន៣រដ្ឋទៀត ។ សង្គ្រាមក្នុងស្រុករវាងរដ្ឋខាងជើងមានចំនួន២៣រដ្ឋ មានប្រជាជន២២លាននាក់ និងរដ្ឋខាងត្បូង១១រដ្ឋ មាន ប្រជាជនចំនួន ៩លាននាក់ មានសភាពកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង ។ ពួកខាងជើងរបស់លីនខូល មានប្រៀបទាំង អាវុធយុទ្ធភ័ណ្ឌនិងស្បៀង ព្រោះតំបន់ភាគខាងជើង សម្បូរឧស្សាហកម្មជាង ខុសពីភាគខាងត្បូងជាជនបទ។

        ទីបំផុតនៅថៃ្ងទី៩ ខែមករា ឆ្នាំ១៨៦៥ ពួកខាងត្បូងបានសុខចិត្តចាញ់សង្គ្រាម ។ សង្គ្រាមរវាងជាតិឯងនេះ ធ្វើឱ្យលោកអាប្រាហាម លីនខូល ត្រឡប់ក្លាយជាវរជនដ៏សំខាន់បំផុត ធ្វើឱ្យប្រជាជនទាំងមូល នឹកឃើញដល់បញ្ញាពិតប្រាកដ និងសេចក្តីប្រុងប្រយ័ត្នរបស់លោក ។ លោកបានលុបបំបាត់ពាក្យថា “ទាសៈ” ឱ្យចេញអស់ពីទឹកដីអាមេរិកបាន ប៉ុន្តែលោកមិនបានចាត់ទុកថា ជាអ្នកចម្បាំងដណ្តើមភាគខាងត្បូងឡើយ ។ គាត់មានឧត្តមគតិដ៏ក្លាហាន ក្នុងការគ្រប់គ្រងប្រទេសតាមគោលការណ៍ប្រជាធិប តេយ្យនិងទទួលការគាំទ្រពី ប្រជាជនយ៉ាងពេញលេញ អ៊ីចឹងហើយទើបលោកត្រូវបានតែងតាំងជា ប្រធានាធិបតីក្នុងអាណត្តិទី២ជាបន្តទៀត គឺចាប់ពីឆ្នាំ១៨៦៤ទៅ ។ ថៃ្ងទី១៣ ខែមេសា ឆ្នាំ១៨៦៥ នៅក្រុងវ៉ាស៊ីងតោនមានការប្រារឰធ្វើពិធី បុណ្យរំលឹកគុណដល់ជនពលីជីវិតរបស់មេទ័ពភាគខាងត្បូង និងជាថៃ្ងបុណ្យខួបកំណើតនៃការចង សម្ព័ន្ធបង្រួបបង្រួមគ្នាជាថ្មី ។ ថៃ្ងទី១៤ មេសា ស្អែកឡើង អាប្រាហាម លីនខូល បានកោះប្រជុំក្រុមរដ្ឋមន្ត្រីជាលើកចុងក្រោយ ហើយកិច្ចប្រជុំក៏បានអនុម័តឱ្យកងកម្លាំងភាគខាងជើងដកទ័ពចេញពី ភាគខាងត្បូង ។

    នៅថៃ្ងទី១៤ មេសាដដែលនោះដែរ លោកលីនខូល បានអញ្ជើញទៅទស្សនាការសម្តែងសិល្បៈនៅ ទីក្រុងវ៉ាស៊ីងតោន ហើយក៏ត្រូវបានសិល្បករម្នាក់ឈ្មោះ ហ្សន វីល បូត (១៨៣៥-៦៥) បានលូនបាញ់ដោយ កាំភ្លើងចំសៀតផ្កា ខណៈគាត់កំពុងអង្គុយទស្សនា ។ ជនឧក្រិដ្ឋក្រោយពីបាញ់រួច ក៏រត់លោតចុះពីឆាកសម្តែង ។ លោកប្រធានាធិបតីមិនបានស្លាប់ក្នុងពេលនោះភ្លាមទេ លុះស្អែកឡើងបានស្លាប់ ។ ឃាតកត្រូវបានគេចាប់ និងបាញ់សម្លាប់ចោលនៅថៃ្ងទី១៥ មេសានោះ ។

     សាកសពលោកលីនខូល ត្រូវបានគេយកទៅធ្វើពិធីបញ្ចុះនៅទីក្រុងស្ព្រីងហ្វី រដ្ឋអ៊ីលីណយ នៅថៃ្ងទី៤ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៨៦៥ និងសង់វិមានអនុស្សាវរីយ៍មួយតាំងរូបលោកសង្ហារនៅកណ្តាលទីក្រុងវ៉ា ស៊ីងតោន ។ រូបលោកក៏មានផ្តិតនៅក្នុងរូបិយវត្ថុអាមេរិកដែរ ។
     មរណភាពលោកប្រធានាធិបតី ក្នុងខណៈកាន់តំណែង តាមច្បាប់បោះឆ្នោតគេបានជ្រើសរើសលោក អនុប្រធានាធិបតីឱ្យឡើងមកជំនួស និងដឹកនាំឱ្យគ្រប់មួយអាណត្តិ ។ អ្នកដែលឡើងបន្តពីលោកលីនខូល គឺ ប្រធានាធិបតី Andrew Johnson ។
     សោកនាដកម្មបានបញ្ចប់ព្រមទាំងបន្សល់នូវជ័យជម្នះទុកឱ្យជំនាន់ក្រោយ គឺការបង្រួបបង្រួមជាតិតែមួយ និងមានឥស្សរភាពគ្មានទាសករ ៕

ប្រភព៖ CEN

ទស្សនៈវិទូសូក្រាត (៤៦៩-៣៩៩ មុន គ.ស)

Author: Unknown | 10:26 PM | No Comments |

១.សេចក្តីផ្តើមៈ ទស្សនវិជ្ជាជាអ្វី? ទស្សនវិជ្ជា មកពីពាក្យ “ទស្សនៈ (គំនិត ឫលទ្ធិ ឫការយល់ឃើញ) + វិជ្ជា (ការសិក្សា)”មានន័យថាការសិក្សាអំពីគំនិត លទ្ធិ ឫការយល់ឃើញរបស់មនុស្ស។ វចនានុក្រមសម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត ពន្យល់ថា៖ ទស្សនវិជ្ជា ន.(បា.) វិជ្ជាដែលកើតឡើង ដោយទស្សនៈវិទ្យាសាស្ត្រ ចែងអំពីគោលការណ៍សំខាន់ៗ និងបុព្វហេតុផ្សេងៗ ឫអំពីជីវិតនៃមនុស្ស និងសត្វ។( ) ទស្សនវិជ្ជា ត្រូវនឹងពាក្យ philosophy ក្នុងភាសាអង់គ្លេស មានឫសមកពីភាសាក្រិកគឺ Philos = (Love) ស្នេហា ស្រឡាញ់ + Sophia =(Wisdom) គតិបណ្ឌិត មានន័យថាការ ស្រឡាញ់គតិបណ្ឌិត (Love of Wisdom)។ ពាក្យថា ទស្សនវិទូ រឺ Philosopher ត្រូវបានប្រើប្រហែលពីរពាន់ប្រាំរយឆ្នាំមកហើយទស្សនវិទូ ក្រិកឈ្មោះ Pythagoras ជាមនុស្សដំបូងដែលប្រើពាក្យនេះ។ ជនជាតិក្រិកសម័យនោះ ហៅ អ្នកប្រាជ្ញរាជបណ្ឌិតថា Sophoi (សព្វញ្ញូ) Pythagoras គាត់គិតថាពាក្យនេះហាក់ខ្ពស់ហួសពេក ទើបគិតពាក្យផ្សំបានជា Pholo-sophoi ប្រែថា អ្នកស្រឡាញ់នូវសព្វញ្ញូ រឺ គតិបណ្ឌិត (Lover of Wisdom) សម្រាប់ហៅទស្សនវិទូ រឺវាគ្មិននាសម័យនោះព្រោះទស្សនវិទូសម័យនោះមានចំណេះដឹងមុខវិជ្ជាច្រើនសាខាហើយវិជ្ជាទាំងនោះនៅមិនទាន់មានឈ្មោះបច្ចេកទេសថាជា វិទ្យាសាស្ត្រ (Science) រឺហ្វ៊ីសិក(Physics)ជាដើម។ល។នៅឡើយ តែហៅរួមគ្នាថាPhilosophy (ទស្សនវិជ្ជា) គឺបានដល់សហវិទ្យានោះឯង។ ការឆ្វេងយល់ទស្សនវិជ្ជា ក្រៅពីការសិក្សាតាមនិយមន័យរបស់ទស្សនវិទូទាំងឡាយដូចពោល មកខាងដើមហើយជួនកាលក៏សិក្សាស្វែងយល់តាមទស្សនៈ ៤ ប្រការតទៅនេះគឺៈ ១-ទស្សនវិជ្ជាគឺទស្សនគតិដែលមានចំពោះឯកភពហើយនឹងជីវិត (An attitude towardlife and the universe) ទស្សនគតិទស្សនវិជ្ជាជាទស្សនគតិមានបែបផែនដែលព្យាយាមគិតដោយ អាស្រ័យបញ្ហារបស់មនុស្សហើយព្យាយាមប្រឈមមុខជាមួយសច្ចភាពទាំងពួងជាប្រព័ន្ធដែល មានចិត្តទូលាយ។ មូលដ្ឋានគ្រឺះរបស់ទស្សនវិជ្ជាកើតមកពី “សេចក្តីប្លែកក្នុងចិត្តសេចក្តីសង្ស័យ ហើយនឹងសេចក្តីចង់ចេះចង់ដឹង”។ ២-ទស្សនវិជ្ជាគឺរបៀបវិធីគិតដែលមានបែបផែនហើយនឹងការស្រាវជ្រាវរកសច្ចភាពយ៉ាងមាន ហេតុផល (Reflectivethinking and reasoned inquiry) ជារបៀបវិធីគិតយ៉ាងប្រយ័ត្នប្រយែង ឬយ៉ាងសុក្រឹត្យ។ ៣- ទស្សនវិជ្ជាគឺចង្កោមបញ្ហា (A group of problem) មានបញ្ហាជាច្រើនដែលប្រឈមមុខ មនុស្សជាតិ ដែលទស្សនវិទូទាំងឡាយត្រូវរកចម្លើយឲ្យបាន ដូចជា បញ្ហាដែលថា សច្ចភាវៈគឺអ្វី? សេចក្តីត្រឹមត្រូវនិងកំហុសគឺអ្វី? ៤- ទស្សនវិជ្ជាគឺចង្កោមទ្រឹស្តីរឺបែបផែននៃការគិត (A group of theories) បើប្រាសចាក មនុស្សដែលមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះទាំងនេះគឺ សូក្រាត ផ្លាតុង ដេការ៍ត ស្ពិណូសា ចនឡក់ ខានត៍ ជេមស៍ លោកនេះប្រហែលមិនមានរឺបានសិក្សាប្រព័ន្ធទស្សនវិជ្ជាទាំងនេះគឺ លទ្ធិចិត្តនិយម លទ្ធិសច្ចនិយមលទ្ធិមនុស្សនិយម និងលទ្ធិរូបធាតុនិយមឡើយ។ ដូចដែលបានពោលមកហើយគឺជាការយល់ដឹងដោយសង្ខេបទាក់ទងទៅនឹងពាក្យថាទស្សនវិជ្ជា។ ២.និយមន័យៈ ដើម្បីយល់ន័យនៃការអប់រំសីលធម៌ យើងត្រូវយល់ន័យនៃពាក្យ ការអប់រំ និង សីលធម៌ជាមុនសិន ។ “ការអប់រំ” និង “សីលធម៌” ត្រូវបានគេផ្ដល់នូវអត្ថន័យជាច្រើនដូចខាងក្រោមៈ -ការអប់រំ មានន័យថា អប់បង្ហប់ផ្សែង ឬបង្ហប់ចំហាយ។ បង្ហាត់ចិត្តឬបង្វិកចិត្តជួសជុលចំនេះវិជ្ជា កិរិយាមារយាទ ហ្វឹកហាត់ឲ្យស្ទាត់ជំនាញជាងមុន កែឲ្យបានល្អជាងមុនជាលំដាប់ ខំប្រឹងបំពេញឧបនិស្ស័យឲ្យបានបរិបូរណ៍ ខិតខំកសាងសន្សំបុណ្យកុសលទុកពុំឲ្យមានហ្មង មិនឲ្យមានថ្នាំងថ្នាក់ បន្ទំបារមី។( ) - “ការអប់រំ” គឺជាសកម្មភាពមួយផ្សារភ្ជាប់គ្នារវាងអ្នកអប់រំ និងអ្នកដែលត្រូវគេអប់រំតាំង ពីបឋមសិក្សា មធ្យមសិក្សា និងឧត្តមសិក្សាដើម្បីអភិវឌ្ឍផ្នែកគំនិត និងសីលធម៌ក្នុងការកសាងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់សិស្ស ហើយក៏ជាកម្លាំងចលករមួយ ជម្រុញឲ្យអ្នកបង្រៀនធ្វើសកម្មភាពលើសិស្សម្មាក់ៗ ដើម្បីឲ្យសិស្សមានសកម្មភាពកសាងសមត្ថភាពមនសិការ បំពាក់បំប៉នមនោសញ្ចេតនា ការហឹ្វកហាត់សមត្ថភាពយល់ដឹងរបស់សិស្ស។ ហើយវាទាក់ទងទៅនិងការបង្រៀននិងការរៀន( )។ -“ការអប់រំ” មានន័យថា ជាដំណើរការសិក្សាដើម្បីការអភិវឌ្ឍន៍ខាងបុគ្គលិកលក្ខណៈ ចិត្តសម្បទា ប្រាជ្ញាសម្បទា និងកាយសម្បទា តាមរយៈរាល់សកម្មភាពដែលធ្វើឲ្យអ្នកសិក្សាទទួលបានសំណុំចំនេះដឹង ជំនាញ សមត្ថភាព បំណិនជីវិត បំណិនការងារ រួមទាំងការបញ្ចេញទស្សនៈផ្ទាល់ខ្លួន និងទស្សនៈសិក្សា ប្រកបដោយសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ និងគុណធម៌។ - “សីលធម៌” សំដៅលើឥរិយាបថ ដែលស្ដែងឲ្យឃើញនូវការគោរព ចំពោះខ្លួនឯង និងចំពោះអ្នកដទៃ ។ សីលធម៌សម្រាប់អប់រំកាយ វាចារ និង ចិត្ត របស់មនុស្សឲ្យមានរបៀបរៀបរយល្អ ជាពិសេសស្គាល់នូវតម្លៃជីវិតពិតនៅលើភពផែនដី ។ សីលធម៌អាចបង្ហាញឲ្យឃើញកាន់តែច្បាស់ថែមទៀត តាមរយៈការរស់នៅក្នុងសង្គមដែល មនុស្សស្ដែងឡើង ដោយផ្ទាល់ ឬ ដោយប្រយោលរបស់គេ( )។ -“សីលធម៌” គឺជាចំណេះដឹងសម្រាប់មនុស្ស ដែលខ្ពើមរអើមអំពើទុច្ចរិត រីករាយប្រព្រឹត្តតែសុចរិត បម្រើផលប្រយោជន៍មនុស្ស និងអភិវឌ្ឍសង្គម ( )។ ក្នុងទីនេះក្រុមយើងក៏បានលើកយកនូវ ទស្សនការអប់សីលធម៌របស់សូក្រាតមកធ្វើការបកស្រាយ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការនៃកិច្ចការសិក្សារបស់សិស្សនិស្សិតទាំងឡាយឱ្យងាយយល់ដឹងបានស្រួល។ យើងដឹងស្រាបហើយថា សូក្រាតគឺជាទស្សនវិទូម្នាក់ ដែលល្បីល្បាញមួយរូបនៅក្នុងសង្គមក្រិច ហើយទស្សនការអប់រំរបស់គាត់ក៏មានប្រជាប្រិយភាពយ៉ាងខ្លាំងផងដែរ។ ៣.ប្រវត្តិសង្ខេប និងលក្ខណៈទូទៅរបស់សូក្រាត លោកសូក្រាត កើតនៅក្នុងត្រកូលអ្នកមានជីវភាពធូធារល្មម ម្តាយជាឆ្មប ហើយឳពុកជាជាងចំលាក់(៤៦៩-៣៩៩មុនគ.ស)ឬ (៤៧០-៣៩៩ មុនគ.ស)។( ) លោកបានក្លាយជាអ្នកទស្សនវិជ្ជាម្នាក់ ដែលសំខាន់ និងល្បីល្បាញ នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់ពិភពលោក ។ គាត់ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលក្រុងអាតែន ដែលគ្រប់គ្រងប្រទេសខ្លួន នាពេលនោះ តាមរបបប្រជាធិបតេយ្យបែបផ្ទាល់បានចោទប្រកាន់គាត់ថាគាត់មិនបានគោរពដល់ព្រះរបស់ទីក្រុងនាសម័យនោះ ហើយនឹងបានផ្សព្វផ្សាយនូវដំណឹងអកុសលផ្សេងៗទៀត ហើយថែមទាំងបានបំផ្លាញដល់អនាគតរបស់យុវជន ។ លោកពូកែវោហារណាស់់ ទាល់់តែចៅក្រមទាំងសាបសិបTrentesក្រោមឱវាទរបស់់Spartesបានហាមមិនអោយ បង្រៀនវីជ្ជាវោហារ ហើយម្យ៉ាងទៀតបានត្រូវAristophane និយាយចំអកអោយថាជាមនុស្សពូកែបង្ហាញរឿងហេតុអាក្រក់់ថាត្រឹមត្រូវល្អ។ សូក្រាតដូចÉchineដែរដែលបានបង្រៀនវិជ្ជាវោហារមុនគេបង្អស់់។ ប៉ុន្តែលោកបានធ្វើសុន្ទរកថាមុនគេអំពី សុជីវធម៌(របៀបរបបរស់់នៅ)។ នៅពេលនោះរដ្ឋាភិបាលយល់ថាផ្នែក នយោបាយពុំមានទោសកំហុសអ្វីទេចំណែកឯបញ្ហាសាសនាវិញស្ថិតក្រោមសមត្ថកិច្ចរបស់រដ្ឋ ។ លោកសូក្រាតបានបង្រៀនថា «នយោបាយគឺជាសិល្បៈដែលទាមទារឲ្យមាននូវចំណេះដឹងជាមូលដ្ឋានដ៏ល្អ» ។( ) ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងចំណោមនោះមានប្រជាជនភាគច្រើនរាប់បញ្ចូលទាំងអ្នកនយោបាយនាសម័យនោះពុំមានចំណេះដឹងជាមូលដ្ឋានល្អនោះឡើយ ហើយជាហេតុធ្វើឲ្យពួកគេពុំអាចដោះស្រាយនូវបញ្ហានយោបាយបានល្អទេ ។ ទស្សនៈខាងលើនេះ វាប្រឆាំងទៅ នឹងគំនិតប្រជាធិបតេយ្យរបស់អាតែនដែលត្រូវការចាំបាច់នូវសំឡេងមនុស្សគ្រប់រូបត្រាប់តាមមាត់របស់ពួកគេដូចៗគ្នា ។ ហើយនៅពេលនោះសូក្រាតបានទាក់ទងនឹងពួកគណាធិបតេយ្យ (Oligarchy) ដែលកាន់អំណាចនៅក្រុងអាតែនក្នុងកំឡុងឆ្នាំ ៤១១ មុន គ.ស ហើយឆ្នាំ ៤០៤-៤០៣ មុន គ.ស. ហើយកិច្ចការរបស់ពួកគណាធិតយ្យ (Oligarchy) នេះត្រូវបានពួករាជាធិបេតយ្យ(Monarchy) នាពេលនោះគិតថាមានគ្រោះថ្នាក់បំផុត ។ មួយចំនួននៃពួកនេះមានពីរបីនាក់ធ្លាប់ជាអតីតក្លើរបស់គាត់ពីមុន ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សូក្រាតយល់ថាពលរដ្ឋទាំងអស់ ទោះជាក្នុងករណីណាក៏ដោយត្រូវតែគោរពបង្គាប់របស់រដ្ឋហើយមិនអាចក្បត់ងមនសិការនេះឡើយ។ គាត់បានប្រកែកដាច់ខាតចំពោះការជួយរូបគាត់ឲ្យរត់ចេញពីគុក។ ហេតុផល ៣ យ៉ាង ដែលគាត់បានផ្តល់គឺ៖ ១- កិច្ចការទំនាក់ទំនងរវាងរដ្ឋ ហើយនឹងពលរដ្ឋ គឺវាមិនដូចគ្នាទៅនឹងទំនាក់ទំនងរវាងឪពុកម្តាយហើយនឹងកូនទេ គឺថារដ្ឋជំពាក់គុណពលរដ្ឋព្រោះថាពលរដ្ឋ ជាឪពុកម្តាយរបស់រដ្ឋ ។ ២- ក្នុងនាមសូក្រាត ជាអ្នកគោរពច្បាប់ម្នាក់ ហើយគាត់ជាពលរដ្ឋអាតែនគាត់បានទទួលនូវការ ទំនុកបំរុងនានាដើម្បីទ្រទ្រង់ជិវិតរបស់គាត់ ដូច្នេះគាត់បានចុះហត្ថលេខាជាមួយអាតែនថា គាត់ត្រូវតែគោរពច្បាប់អាតែន ។ ៣- ការរំលោភលើច្បាប់រដ្ឋហើយប្រសិនបើអ្នកគ្រប់គ្រងគិតថាត្រឹមត្រូវនោះលទ្ធិផលបានមកវិញគឺប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់បំផុត ក្នុងការវិនិច្ឆ័យតាមគតិយុត្តបែបនេះ ។ សូក្រាត មានវិធីបង្រៀនពីរយ៉ាងគឺ សិល្បៈបង្កើតគំនិត និងការចំអក ។ សូក្រាតប្រើវិធីបង្កើតគំនិត ចំពោះមនុស្សសាមញ្ញ ដែលមិនចេះអួតអាង ហើយដឹងថាខ្លួនគ្មានចេះអ្វីសោះ ។ សូក្រាត ប្រើវិធីចំអកចំពោះពួកសូហ្វីស (ពួកទស្សនវិជ្ជាមួយក្រុម ដែលប្រឆាំងនឹងទស្សនវិជ្ជារបស់សូក្រាត) ពួកនេះអួតអាងមានជំនឿថាខ្លួនមានចំណេះជាសកល ។ ឃ្លាចំបងរបស់សូក្រាតស្តីពីទស្សនវិជ្ជាគឺ «ខ្ញុំដឹងតែមួយមុខគត់គឺគ្មានចេះអ្វីសោះ» ។ ៤.ទស្សនវិជ្ជាសំខាន់ និងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់សូក្រាត ទស្សនវិជ្ជារបស់សូក្រាតគឺ៖( ) -ត្រូវយល់ពីដំណើរប្រព្រឹត្តទៅនៃធម្មជាតិ។ -ត្រូវយល់អ្វីដែលនៅជិតយើងមុននឹងយល់អ្វីដែលនៅឆ្ងាយពីយើង‌‍‌‌‌‌‌‌។ -ត្រូវស្គាល់ខ្លួនឯងដោយខ្លួនឯង។ -ត្រូវដុះខាត់ព្រលឹង(ចិត្ត)ឲ្យបានប្រសើរជាងដុះខាត់សរីរៈ។ -ត្រូវនិយមប្រើពាក្យថា«ខ្ញុំមិនចេះអ្វីសោះ»។ -ត្រូវជជែកគ្នា‌‌ដើម្បីរកការពិតព្រោះការជជែកជាវិធីបង្កើតគំនិត។ -លទ្ធផលដែលល្អជាលទ្ធផលដែលបានទទួលការរិះគន់រួចហើយ។ -គ្មាននរណាចង់ក្លាយជាមនុស្សអាក្រក់ឡើយ -គ្មាននរណាធ្វើកំហុសដោយចេតនា ឬតាំងចិត្តឡើយ -គុណធម៌គឺជាចំណេះដឹង -គុណធម៌ គឺមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់សំរាប់បុគ្គល -កុំប្រញាប់ប្រញាល់ធ្វើជាអ្នកដឹកនាំ តែនៅពេលអ្នកបានធ្វើហើយ ចូរបន្តឱ្យរឹងមាំ និងជាប្រចាំ -ចូររៀបការទៅ បើអ្នកបានប្រពន្ធ អ្នកនឹងមានសុភមង្គល តែបើអ្នកបានប្រពន្ធអាក្រក់ អ្នកនឹងក្លាយជាទស្សនវិទូអាក្រក់ -សូក្រាតតែងនិយាយថា គតិបណ្ឌិតរបស់គាត់ គឺត្រូវកំណត់ដោយភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់គាត់ -សូក្រាតមានជំនឿថា កំហុសរបស់មនុស្សកើតឡើងដោយសារការមិនយល់ដឹង ហើយអ្នកដែលធ្វើខុស គឺ មិនសូវមានការយល់ដឹង -គាត់ជឿជាក់ថា វិធីដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ការរស់នៅ គឺត្រូវផ្តោលើការអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនឯង ជាជាងការខិតខំស្វែង រកទ្រព្យសម្បត្តិនិយម -សូក្រាតបានសង្កត់ធ្ងន់ថា “គុណធម៌” គឺជាទ្រព្យសម្បត្តិដ៏មានតម្លៃបំផុតក្នុងចំណោមទ្រព្យសម្បត្តិនានា -លោកជាអ្នកដែលគោរពច្បាប់ -លោកចង់ឱ្យមនុស្សក្លាយជាចៅក្រមនៃខ្លួនឯង -សូក្រាតបង្រៀនគូសន្ទនា នៅពេលជជែកគ្នា -សូក្រាតបង្ហាតបង្រៀនមនុស្សដោយឥតគិតថ្លៃឡើយ។ សូក្រាតពោលថា «ពុំមានអ្នកណាម្នាក់ កាចដោយចេតនាទេ ។ មនុស្សម្នាក់ៗ‌សុទ្ធតែមានបំណងល្អ តែបើប្រែជាអាក្រក់វិញ គឺពិតជាមានបុព្វហេតុដូចជាបុព្វហេតុផ្ទាល់ខ្លួន ឬក្រៅខ្លួន»តែចំពោះបា្លតុងវិញយល់ថា «មនុស្សកើតមកមានអាកប្បកិរិយាខុសៗ គ្នា ខ្លះល្អ ខ្លះអាក្រក់ ខ្លះស្លូត ខ្លះកាចតាមនិស័យពីធម្មជាតិ»។ ៥.សីលធម៌អប់រំរបស់សូក្រាត ក្នុងតំលៃសីលធម៌ សូក្រាត ចេញមុខប្រឆាំង នឹងពួកសូហ្វីសជាពួកពូកែអួត ដែលចូលចិត្តយកពាក្យសំដីទៅប្រើផ្លូវខុស ហើយធ្វើអាកប្បកិរិយាដូចជាអ្នកចេះដឹងច្រើន។ សូក្រាតជាមនុស្សថ្មីចំឡែកដែលបានក្លាយជាទស្សនវិទូគំរូមួយរូប សម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ ។ គេតែងនិយាយថា «សូក្រាត ជាមនុស្សនៃក្រុងអាតែន ដែលមានរូបអាក្រក់ហើយល្អជាងគេបំផុត» ។ សូក្រាតមានគរុកោសល្យអប់រំមនុស្ស អាចចែកចេញជាពីរផ្នែកគឺមាន សំនួរ និងការបង្កើតគំនិត។ លក្ខណៈសំនួរៈ គឺសូក្រាតធ្វើដូចម្តេចចេះតែសួររហូតទាល់តែអ្នកឆ្លើយ រកអ្វីឆ្លើយមិនរួច រួចហើយទទួលសារភាពថា ឆ្លើយលែងរួចឬមួយក៏ថាមិនចេះតែម្តង។ការអនុវត្តនូវរបៀប “សំនួរ”នេះបានធ្វើឱ្យសូក្រាតជជែកឈ្នះគូរសន្ទានជានិច្ច។ ការបង្កើតគំនិតៈ គឺជាវិសារភាព ឬមួយជាវិធីទាញយកគំនិតពីជនណាម្នាក់។នៅក្នុងការបង្កើតគំនិតនេះ សូក្រាតចាប់ផ្តើមបញ្ចូលគំនិតរបស់គាត់ឱ្យទៅគេ របៀបដូចជាដំបូងត្រូវលាងពាងឱ្យស្អាតសិនសឹមបញ្ចូលទឹកថ្មីតាមក្រោយ។ ហើយលោកសូក្រាតជាទស្សនវិទូទីមួយដែលត្រូវគេថ្កោលទោសប្រហារជីវិតហើយត្រូវបានប្រហារជីវិត។សូក្រាតមិនចង់់ធ្វើដំណើរឆ្ងាយទេលើកលែងតែទៅធ្វើទាហាន។ លោកចូលចិត្តកីឡាណាស់់។ គេដឹងថាសូក្រាតបានចូលទៅវាយប្រយុទ្ធនៅឯAmphipolisហើយបានជួយលើកXénophonឡើងពេលធ្លាក់់ចេញពីសេះក្នុងចំបំាងមួយនៅឯ (Délium) ហើយបានជួយសង្រ្គោះជីវិតXénophon។ ខណៈដែលអ្នកក្រុងអាតែននាំគ្នារត់់គេចខ្លួនយ៉ាងប្រសាច សូក្រាតវាយប្រយុទ្ធដកថយយឺតៗហើយដោយស្ងប់់ស្ងាត់់ហើយងាកក្រោយម្ដងៗ ដោយត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បីវាយរុញច្រានសត្រូវណាដែលបំរុងលោតមកលើរូបលោក។ សូក្រាតជាមនុស្សដាក់់់បន្ទាបខ្លួន មិនវាយឫកឡើយ ប៉ុន្តែប្រកបដោយមោទនភាពចំពោះខ្លួនឯង។ថ្ងៃមួយ Alcibiade (សិស្សរបស់់លោក) បានប្រគល់់ជូនលោកនូវដីធ្លាធំមួយដើម្បីទុកសង់់ផ្ទះ សូក្រាតបាននិយាយទៅAlcibiadeថា៖បើខ្ញុំត្រូវការស្បែកជើងហើយប្អូនឯងយកស្បែកសត្វមកអោយខ្ញុំធ្វើស្បែកជើងដោយខ្លួនឯង តើប្អូនឯងជឿទេថាបើទទួលយកដីធ្លានោះមក គេមិននិយាយចំអកអោយទេអី?។ ជាញឹកញយ ពេលដែលសូក្រាតសំលឹងមើលគំនរឥវ៉ាន់់គេដាក់់លក់់នៅទីផ្សារ លោកស្រដីនឹងខ្លួនឯងថា“ Combien il y en a dont j`ai nul besoin? “ដែលប្រែថាតើមានរបស់់ទំាងនោះប៉ុន្មានដែលខ្ញុំមិនត្រូវការទាល់់តែសោះ?លោកសូត្រកាព្យមួយនេះញឹកញាប់់ណាស់់៖“ Ornements d`argent et de pourpre servent au théâtre ,non à la vie.”ប្រែថា៖ គ្រឿងតុបតែងលំអពណ៌ប្រាក់់និងក្រហមប្រើសំរាប់់សំដែងល្ខោន មិនសំរាប់់ជីវិតទេ។Aristote បាននិយាយថា សូក្រាតមានប្រពន្ធពីរគឺXanthippe ដែលបានផ្ដល់់កូនប្រុសមួយឈ្មោះLamproclès ហើយប្រពន្ធមួយទៀតគឺMyrto ដែលលោកបានរៀបការជាមួយ ដោយគ្មានចំណងដៃ ហើយបានមានកូនពីរនាក់់គឺSophroniques និង Ménéxène។ លោកសូក្រាតស្អប់់ខ្ពើមមនុស្សដែលនិយាយចំអកឡកឡើយអោយ អ្នកដទៃតែលោកលើកតំកើងឫកពារថ្លៃថ្នូររបស់់លោកហើយមិនដែលបង្គាប់់លុយពីនរណាម្នាក់់ឡើយ។ លោកចូលចិត្តនិយាយថា៖ “មនុស្សដែលកំពុងឃ្លានបាយមិនពិនិត្យមើលទឹកសម្លទេហើយមនុស្សដែលស្រេកទឹកក៏មិនរង់់ចាំអោយគេទៅយកទឹកមកជូននោះដែរ ហើយអ្នកដែលចេះរស់់នៅដោយគ្មានត្រូវការរបស់់ របរមិនចាំបាច់់ គឺពិតដូចជាព្រះអាទិទេព”។ លោកសូក្រាតអះអាងថា ពេលលំហែគឺជាគុណប្រយោជន៏មួយ ដ៏ប្រសើរបំផុត។ ចំពោះលោកសូក្រាត គុណធម៌មានតែមួយទេគឺ ចំណេះដឹង ហើយគុណវិបត្តិក៏មានតែមួយដែរគឺសេចក្ដីល្ងង់់។ភាពសំបូរហូរហៀរនិងភាពហ៊ឺហាគឺជាគឺជាគុណវិបត្តិ,មិនមែនជាផ្លាកសំគាល់់កិត្តិយសនោះទេ។ គេបានស្នើរយោបល់់ពីលោកជាញយដងថាតើមនុស្សត្រូវតែរៀបការ ឫយ៉ាងណា?លោកឆ្លើយតបថា៖ ទោះជាអ្នកធ្វើយ៉ាងម៉េច ក៏នៅតែស្ដាយក្រោយដែរ។លោកទូន្មានអោយយុវជន យុវនារីឧស្សាហ៏មើលរូបខ្លួនឯងក្នុងកញ្ចក់់ហើយថាបើឃើញថាខ្លួនឯងរូបស្អាត សូមមានមោទនភាពចំពោះខ្លួនឯងចុះ។ប៉ុន្តែបើ ឃើញថាខ្លួនឯងរូបអាក្រក់់វិញ សូមបំភ្លេចរឿងហ្នឹងចោលដោយចំណេះដឹងរបស់់ខ្លួនឯង។ ថ្ងៃមួយលោកសូក្រាតបានអញ្ជើញភ្ញៀវអ្នកមានៗមកញ៉ាំអាហារនៅឯផ្ទះរបស់់លោក ស្រាប់់តែXanthippeប្រពន្ធរបស់់លោកមានអារម្មណ៏មិនស្រួលក្នុងចិត្ត។( ) លោកក៏និយាយប្រាប់់ថាកុំទោម្នេញចិត្តអី បើពួកគេមនុស្សល្អជាទេ ពួកគេនឹងចូលមកអង្គុយឯតុដោយស្ម័គ្រចិត្ត។ប៉ុន្តែប្រសិនជាពួកគេជាមនុស្សមិនល្អជាវិញ សូមកុំមានកង្វល់់អី្វឡើយ។ លោកនិយាយថាមនុស្សទំាងអស់់រស់់នៅដើម្បីញ៉ាំរីឯលោកវិញញ៉ាំដើម្បីរស់់។ លោកសូក្រាតតែងតែអប់រំមនុស្សទូទៅឱ្យមានចំណេះដឹងក្នុងខ្លួនសិន ទើបមានសីលធម៌។ លោកយល់ថា បើមនុស្សមិនទាន់មានចំណេះដឹងច្បាស់លាស់ក្នុងខ្លួនទេ គឺមនុស្សមិនអាចដឹងថាអ្វីល្អ អ្វីអាក្រក់ កុសល និងអកុសឡើយ នោះជាហេតុនាំឱ្យមានអសីលធម៌ពិតប្រាកដ។